بررسی غلظت اینترفرون- گاما، فاکتور نکروز تومور- آلفا، اینترلوکین- ۱۳ و اینترلوکین- ۴ در شیر مادر و ارتباط آن ها با درماتیت آتوپیک

زمینه و هدف: درماتیت آتوپیک یکی از رایج ترین بیماری های پوستی مزمن، التهابی و خارش دار بین اطفال می باشد. تاثیر قطعی مواد موجود در شیر مادر در پیش گیری از انواع بیماری های التهابی (هم چون درماتیت آتوپیک) مورد بحث است. هدف از این مطالعه، اندازه گیری غلظت سایتوکین های اینترفرون- گاما، فاکتور نکروز تومور- آلفا، اینترلوکین- 13 و اینترلوکین- 4 در شیر مادر و رابطه ی آن ها با درماتیت آتوپیک در شیرخواران بود. روش بررسی: نمونه های مورد از شیر مادران دارای شیرخوار مبتلا به درماتیت آتوپیک انتخاب گردیدند. هم زمان با آن نمونه های کنترل از شیر مادران دارای شیرخوار غیر مبتلا به درماتیت آتوپیک (یا هرگونه بیماری آلرژیک دیگر) انتخاب شدند. غلظت سایتوکین های التهابی و ضدالتهابی ذکر شده موجود در شیر مادر با تکنیک الایزا اندازه گیری شد. اطلاعات دموگرافیک با استفاده از یک فرم جمع آوری اطلاعات اخذ گردید. هم چنین، شدت بیماری بر اساس شاخص (scorad) scoring atopic dermatitis تعیین شد. ارتباط متغیرها نیز مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج آزمون unpaired t-test، غلظت سایتوکین های ifn-γ و il-13 به طور معنی داری در گروه مورد افزایش داشت (به ترتیب 04/0p= و 02/0p=). اما، در آزمون رگرسیون لجستیک، تنها اثر ifn-γ، روی افزایش شانس ابتلا به بیماری در گروه مورد، از نظر آماری معنی دار شد (02/0p=).نتیجه گیری: غلظت سایتوکین های ifn-γ،il-13  و il-4 در شیر مادران دارای شیر خوار مبتلا به درماتیت آتوپیک افزایش می یابد و در مقابل، غلظت سایتوکین tnf-α در شیر مادران دو گروه یکسان است. البته، شانس ابتلا به درماتیت آتوپیک، با افزایش 10 واحد در غلظت ifn-γ (برحسب pg/ml)، به میزان 49% افزایش می یابد.